Skip to content
  • pl
  • en

Raduj się ziemio

T i M: Mioduszewski, 1841


Raduj się ziemio! Gość z nieba przychodzi!
Co Boga z ludem, lud z Bogiem pogodzi:
Synów Adama z czartowskiej niewoli wyrwie, wyzwoli.

Raduj się ziemio, śpiewaj z aniołami,
Wychwalaj Boga, ciesz się z niebianami;
Już nie podnóżkiem jesteś Najwyższego, lecz tronem Jego.

Raduj się ziemio, oto światło wschodzi,
Które każdego, co na świat przychodzi,
Blaskiem oświeca, a wnet znikną wszędy ciemności i błędy.

Raduj się ziemio, masz Króla u siebie,
Pana, co włada na ziemi i w niebie;
Królestwo Jego końca mieć nie będzie, gdy tron posiądzie.

Raduj się ziemi, witaj tego Pana,
I ludy wszystkie zegnijcie kolana,
Bo wam przynosi przez swe narodzenie, wieczne zbawienie.


Źródło: Śpiewnik Liturgiczny, TN KUL

Śpiewnik